Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
δυσιατος
δυσίατος
δυσ-ίᾱτος
adj.=2 2
(ῑ)
; 1) трудно излечимый, неисцелимый
ex. (νόσημα Plat.; τὰ στρογγύλα τῶν ἑλκῶν Arst.)
; 2) трудно утолимый
ex. (ὀργή Eur.)
; 3) трудно поправимый
ex. (κακόν Aesch.; ἀδικήματα Plat.)
