Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ατρεπτος
ἄτρεπτος
ἄ-τρεπτος
adj.=2 2
неподвижный, неизменный
ex. (τὰ παρελθόντα πάντα Arst.; πρόσωπον Luc.; τοῦ σώματος ῥώμη Plut.)
ἄ. πρός τι Plut. — безразличный к чему-л.;
χρῆσθαι ἀτρέπτῳ τῷ λογισμῷ πρὸς τὸ δεινόν Plut. — мужественно умирать