Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
απαρταω
ἀπαρτάω
ἀπ-αρτάω
; 1) вешать, привешивать, pass. висеть, быть соединенным
ex. (ἀπό τινος Arst., τινος Babr. и ἔκ τινος Luc.)
ἀπαρτῆσαι δέρην Eur. — повесить за шею, удавить
; 2) ставить в зависимость, связывать
ex. (τι ἔκ τινος Luc. и τινι Plut.)
ἀπαρτῆσαι τὸ πλῆθος ἑτέροις νόμοις Plut. — привлечь на свою сторону массы новыми законами;
τῆς γνώμης τινὸς ἀπαρτῆσαι Plut. — разделять чьё-л. мнение (ср. 3)
; 3) отделять, обособлять, разъединять
ex. (τί τινος Dem.; ἀπηρτῆσθαι ἀλλήλων Arst.; τοῖς καιροῖς οὐ μακρὰν ἀπηρτῆσθαι Polyb.)
ἀπηρτῆσθαι ταῖς γνώμαις Dem. — расходиться во мнениях (ср. 2)
; 4) удаляться, уходить
ex. (ἐς ἀλλοτρίαν Thuc.)