εκπλοος

ἔκπλοος

ἔκ-πλοος
стяж. ἔκπλους adj.=2 2
; 1) отплытие, выход из гавани или в море
           ex. (κρυφαῖος Aesch.; τῶν πλοίων Xen.)
ἔκπλουν ποιεῖσθαι Thuc., Arst. = ἐκπλεῖν
; 2) место отплытия
           ex. (ἔκπλουν φυλάσσειν Aesch.; λιμέν τὸν ἔκπλουν ἔχων Xen.; ἔ. τοῦ λιμένος Plut.)