απαλος

ἁπαλός

ἁπᾰλός
эол. ἀπαλός adj.=3 3
(ᾰπ)
; 1) нежный, мягкий
           ex. (δειρή, χεῖρες Hom.; στόματα Hes.; βρέφος Eur.; καρπός Her.; κρέα Arph., Xen.; ψυχή Plat.)
; 2) изнеженный, изысканный
           ex. (δίαιτα Plat.)
; 3) слабый, медленный
           ex. (πῦρ Diod.)