Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ευθυνω
εὐθύνω
(ῡ)
; 1) править
ex. (ἅρματα Isocr.; πλάταν Eur.; ἡνίας Arph.)
; 2) направлять
ex. (πόδα, ἀμφῆρες δόρυ Eur.)
; 3) вести
ex. (παῖδα χερσίν Soph.)
; 4) погонять, гнать
ex. (τὰς ἀγέλας Xen.)
; 5) вести, предводительствовать
ex. (στρατόν Aesch.)
; 6) управлять, руководить
ex. (λαὸν δορί Eur.; πόλιν Soph.; οὐχ ὑφ΄ ἡνίας, ἀλλὰ λόγῳ Plut.)
εὐ. δίκας τινί Pind. — вершить суд над кем-л.
; 7) направлять, посылать
ex. (ὄλβον Pind.)
; 8) выпрямлять
ex. (ξύλον διαστρεφόμενον Plat.)
; 9) выправлять, исправлять
ex. (δίκας σκολιάς Solon ap. Dem.; ἀπειλαῖς καὴ πληγαῖς τινα Plat.)
; 10) критиковать, порицать
ex. (τέν διάλεκτόν τινος Plut.)
; 11) (ср. εὔθυνα 2) требовать отчета, ревизовать, обследовать
ex. (τινά Plat.)
; 12) med.-pass. давать отчет, отчитываться
ex. (τῆς ἐφορίας Arst.)
; 13) привлекать к ответственности, обвинять
ex. (τινὰ κλοπῆς Plut.)
τῶν ἀδικημάτων εὐθύνεσθαι Thuc. — быть преданным суду за злоупотребления
; 14) быть эвтином (см. εὔθυνος), служить финансовым ревизором Plat. - см. тж. ἰθύνω