τετραινω

τετραίνω

(aor. ἐτέτρηνα - эп. τέτρηνα, поздн. ἐτέτρανα)
; 1) прокалывать
           ex. (τένοντε ποδῶν Hom.)
; 2) просверливать
           ex. (τι τερέτρῳ Hom.; λίθος τετρημένος Her.)
αὐλὸς τετρανθείς Anth. — свирель с отверстиями;
χάσμα τετρημένον διά τινος Plat. — отверстие, проходящее сквозь что-л.