Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κρουω
κρούω
(aor. pass. ἐκρούσθην)
; 1) стучать(ся)
ex. (κρούετε, καὴ ἀνοιγήσεται ὑμῖν NT.)
κ. τέν θύραν Plat., NT. — стучать в дверь
; 2) стучать, топать
ex. κ. τὸν πόδα или κ. ἴχνος Eur. — притоптывать ногой;
χορευέτω κρούουσ΄ Ὀλύμπου πέδον Eur. — пусть шумно запляшет (Гера) на Олимпе
; 3) ударять
ex. (τὰ ὅπλα πρὸς ἄλληλα Thuc.; τὰς ἀσπίδας πρὸς τὰ δόρατα Xen.)
; 4) хлопать
ex. κ. χεῖρας Eur. — рукоплескать
; 5) ударять, бряцать по струнам, играть
ex. (καὴ ψῆλαι καὴ κ. τῷ πλήκτρῳ Plat.; κρουομένων τῶν χορδῶν Arst.)
; 6) бить, стегать
ex. (ῥυτῆρι γλουτόν Soph.; πλευρά, sc. τῶν ἵππων Eur.)
; 7) досл. сталкивать, перен. сопоставлять
ex. (ἀλλήλων τοὺς λόγους τοῖς λόγοις Plat.)
; 8) постукивать (для испытания качества), испытывать
ex. (τὸ καλόν Plat.; τὸν κόλακα Plut.)
; 9) тж. med. давать задний ход
ex. πρύμναν κρούεσθαι Thuc. или κ. Polyb. — плыть кормой назад
; 10) (ср. κροῦσις 4) обманывать, мошенничать Soph.