Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
πανουργος
πανοῦργος
παν-οῦργος
I.
adj.=2 2
; 1) неразборчивый в средствах, способный на все
ex. (π. τε καὴ σοφός Plat.; π. πάντως καὴ πάντοθεν πλεονεκτικός, sc. ἐστιν Arst.; κομψὸς καὴ π. Plut.)
; 2) хитрый, плутоватый, коварный
ex. (ἀλώπηξ Arst.)
τὸ μὲν τῶν εὐηθεστέρων, τὸ δὲ τῶν πανουργοτάτων Lys. — одно свойственно людям простодушным, а другое - отъявленным плутам
II.
ὁ плут, мошенник Eur., Arph.