Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εμβολη
ἐμβολή
ἐμ-βολή
ἡ
; 1) вставка
ex. (τέν ἐμβολέν ποιήσασθαι Plat.)
; 2) вторжение, нападение, набег
ex. (τέν εἴς τινα ἐμβολέν ποιεῖσθαι Xen.; Θηβαίων Arst.; εἰς ἐμβολέν ἐπιστρέφειν Plut.)
ταῦρος ὣς ἐς ἐμβολήν Eur. — словно готовый броситься бык
; 3) напор
ex. (αἱ τῶν κυμάτων ἐμβολαί Plut.)
; 4) мор. удар носовой частью, морской таран
ex. (στρατὸς δαμασθεὴς ναΐοισιν ἐμβολαῖς Aesch.; ἐ. τῶν νεῶν Thuc.)
ἐμβολὰς δοῦναι Polyb. — применить морской таран
; 5) пробоина от морского тарана
ex. (ἐμβολὰς ἔχουσα τριήρης Xen.)
; 6) удар
ex. (φυλάσσεσθαι ἐμβολάς Eur. - ср. 8, λίθων καὴ δοκῶν ἐμβολαί Polyb.)
ἐν ἐμβολαῖς ὑσσῶν γενέσθαι Plut. — оказаться под обстрелом метательных копий
; 7) голова стенобитной машины, таран
ex. (τὸ προέχον τῆς ἐμβολῆς Thuc.)
; 8) вход, проход
ex. (τέν πρὸς Θεσπιῶν ἐμβολέν φυλάττειν Xen. - ср. 6, τῆς Λακωνικῆς Plut.)
; 9) место впадения; устье
ex. (τοῦ ποταμοῦ Her., Plut.)