Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

διαλεκτικος

διαλεκτικός

adj.=3 3
; 1) искусный в вопросах и ответах
           ex. ( ἐρωτᾶν καὴ ἀποκρίνεσθαι ἐπιστάμενος Plat.)
; 2) умеющий доказывать и оспаривать
           ex. (ῥήτορες Plat.; ἄνδρες ἡγεμονικώτατοι καὴ διαλεκτικώτατοι Xen.)
; 3) относящийся к искусству логической беседы, диалектический
           ex. (ἐπιστήμη Plat.; μέθοδος Arst.)
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,