Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καθαιρω
καθαίρω
κᾰθ-αίρω
ион. κᾰταίρω (fut. κᾰθᾰρῶ, aor. ἐκάθηρα - дор. ἐκάθᾱρα; pass.: aor. ἐκᾰθάρθην, pf. κεκάθαρμαι)
; 1) чистить, мыть, омывать
ex. (χρόα ὕδατι, τραπέζας ὕδατι καὴ σπόγγοισι Hom.; ἡ γῆ καθαιρομένη ὄμβροις Arst.)
; 2) очищать от примесей
ex. (χρυσόν Plat.; ἀργύριον Arst.)
; 3) мед. очищать, опорожнять
ex. (τὸ σῶμα φαρμάκοις Arst.)
; 4) перен. очищать, освобождать
ex. (δρία πάντα, γαῖαν Soph.; γῆν καὴ θάλατταν, sc. τῶν λῃστηρίων Plut.)
; 5) смывать
ex. (λύματα ἀπὸ χροός Hom.; αἷμα κ. τινά Hom.)
; 6) очищать, подстригать
ex. (πᾶν κλῆμα φέρον καρπόν NT.)
; 7) культ. (ритуально) очищать, окуривать
ex. (δέπας θεείῳ Hom.)
; 8) культ. очищать (от грехов)
ex. (νῆσον, τινὰ φόνου Her.)
καθαίρεσθαι τοὺς αὐτους καθαρμούς Plat. — совершать над собой те же самые очистительные обряды;
ὁ καθαρθεὴς τὸν φόνον Her. — искупивший грех убийства
; 9) перен. (духовно) очищать, возвышать
ex. (οἱ φιλοσοφίᾳ καθηράμενοι Plat.)
; 10) ирон. задавать трепку, крепко пробирать или сечь
ex. (τινά Theocr.)