Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
συνεπηχεω
συνεπηχέω
συν-επηχέω
; 1) откликаться, подхватывать, вторить
ex. (πᾶς ὁ χορὸς συνεπηχεῖ Arst.; ἐξῆρχε παιᾶνα, sc. ὁ Κῦρος, συνεπήχησε δὲ πᾶς ὁ στρατός Xen.)
; 2) звучать в ответ, давать отголосок
ex. (ὥσπερ τὰ ἄντρα Luc.)
