εμβιβαζω

ἐμβιβάζω

ἐμ-βῐβάζω
<causat. к ἐμβαίνω> (fut. ἐμβιβάσω - атт. ἐμβιβῶ)
; 1) сажать, грузить
           ex. (τινὰ ἐς κελήτιον Thuc.; εἰς πλοῖον, med. εἰς τὰς ναῦς Xen.; εἰς ὄχημα Plat.; ἐλέφαντας εἴκοσι Plut.)
; 2) приводить
           ex. (εἰς τὸ λῷστον ἴχνος τινά Eur.; τινὰ εἰς δικαιοσύνην Xen.; τινὰς εἰς ἀπέχθειαν Polyb.)
εἰς τοὺς ὑπὲρ τῶν πεπραγμένων λόγους ἐ. τινά Dem. — заставить кого-л. говорить о своих поступках