Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

εσθιω

ἐσθίω

(impf. ἤσθιον, fut. ἔδομαι - поздн. φάγομαι, aor. 2 ἔφᾰγον, pf. ἐδήδοκα, pf. adj.=2 2 ἔδηδα, ppf. ἐδηδόκειν; pass.: aor. ἠδέσθην, pf. ἐδήδεσμαι)
; 1) есть
           ex. (τι Hom., Arst. и τινός Xen., Arst.)
τὰ ἐσθίοντα Xen. — органы еды, т.е. рот
; 2) (о животных) поедать, пожирать
           ex. (ὥστε λέων Hom.; αἰετὸς ἧπαρ ἤσθιεν, sc. Προμηθέως Hes.)
ἐδηδοκώς Arst. — наевшийся
; 3) перен. пожирать, истреблять, уничтожать            ex. (πάντας πῦρ ἐσθίει Hom.); pass. быть разоряемым, гибнуть
           ex. (ἐσθίεταί μοι οἶκος Hom.)
; 4) (тж. ἐ. τέν χαρδίαν Pythagoras ap. Plut.) терзать, мучить
           ex. ἀνίστασο μηδ΄ οὕτως σεαυτὸν ἔσθιε Arph. — перестань так терзаться
; 5) кусать
           ex. ὑπ΄ ὀργῆς τέν χελύνην ἐ. Arph. — в гневе кусать губы
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,