καταμαχομαι

καταμάχομαι

κατα-μάχομαι
(ᾰχ) (aor. κατεμαχεσάμην, pf. καταμεμάχημαι)
; 1) побеждать, одолевать
           ex. (Ἀννίβαν Plut.)
; 2) подавлять, уничтожать
           ex. (τέν ὑπερβολέν τῆς εὐωδίας τινί Diod.)