Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κονιω
κονίω
(ῑ) и κονίζω (fut. κονίσω с ῑ - эп. κονίσσω, aor. ἐκόνῑσα - эп. ἐκόνισσα; pass.: pf. κεκόνῑ(σ)μαι, эп. 3 л. sing. ppf. κεκόνιτο)
; 1) покрывать песком или пылью
ex. (χαίτας Hom.; ταῦροι ἐν μάχῃ κονιόμενοι Plut.)
τὰ κεκονιμένα τῶν βάθρων Diod. — покрытые пылью ступени;
κ. πεδίον Hom. — бежать по полю (точнее окутывать равнину пылью)
; 2) пересыпать словно песком
ex. κισσὸς ἑλιχρύσῳ κεκονιμένος Theocr. — плющ, перевитый иммортелями
; 3) досл. поднимать на бегу пыль, перен. стремительно бежать, убегать
ex. φεῦγον κεκονιμένοι Hom. — (троянцы) бежали, поднимая пыль;
πέτοντο κον οντες πεδίοιο Hom. — (кони) летели, вздымая пыль по полю
; 4) спешить, торопиться
ex. κόνισαι λαβών Arph. — скорее бери
; 5) med. кататься в песке
ex. (περιστερὰ καὴ στρουθὸς καὴ κονίονται καὴ λοῦνται Arst.)