Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

κατεσθιω

κατεσθίω

κατ-εσθίω
эп. (fut. κατέδομαι, aor. 2 κατέφαγον, pf. κατεδήδοκα - эп. κατέδηδα; pf. pass. κατεδήδεσμαι)
; 1) съедать, пожирать
           ex. (τοὺς τετριγῶτας νεοσσούς, ταῦρον, βοῦς Hom.; τὰ φύλλα Her.; ὑπ΄ ὄφεων κατεδηδεσμένος Arst.)
ὠμὸν κ. τινά Xen. — съесть живьем, т.е. полностью уничтожить кого-л.
; 2) перен. пожирать, истреблять, расточать
           ex. (τὰ κοινά, τὰ πατρῷα Arph.; τὰ ὄντα Dem.; τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν NT.)
; 3) разъедать
           ex. (οἱ λίθοι οὐ κατεδηδεσμένοι ὑπὸ ἅλμης Plat.)
; 4) терзать
           ex. ( ζῆλος κατέφαγέ - v. l. καταφάγεταί - με NT.). - см. тж. κατέδω
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,