Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
χθων
χθών
χθονός ἡ
; 1) земля, почва
ex. (ἐπὴ χθονὴ βαίνειν Hom.)
ἐπὴ χθόνα ἀποβαίνειν ἐξ ἵππων Hom. — сойти с коней на землю, спешиться;
χθόνα ταράσσειν Pind. — ворочать, т.е. обрабатывать землю;
χθόνα δύμεναι Hom., Hes. — погрузиться в землю, т.е. умереть;
κατὰ χθονὸς κρύπτειν τινά Soph. — хоронить кого-л.;
οἱ ὑπὸ χθονός Aesch., Soph. — усопшие;
κατὰ χθονὸς θεαί Aesch. — богини подземного царства
; 2) земля, мир
ex. (ὁ περὴ πᾶσαν εἱλισσόμενος χθόνα Ὠκεανός Aesch.; πάντων ἄριστος ἀνέρ τῶν ἐπὴ χθονί Soph.)
; 3) земля, страна, край
ex. (χ. Ἀσία Aesch.; χ. Κορινθία Soph.)
κεκευθέναι πολεμίας ὑπὸ χθονός Aesch. — быть погребенным во вражеской стране;
ἥδε χ. Soph. — эта, т.е. наша страна
; 4) город
ex. (τῆσδε δημοῦχος χθονός Soph.)