ετερογλωσσος

ἑτερόγλωσσος

ἑτερό-γλωσσος
атт. ἐτερόγλωττος adj.=2 2
говорящий на чужом языке, иноязычный Polyb.
           ex. ἐν ἑτερογλώσσοις λαλεῖν τινι NT. — говорить с кем-л. на других языках