Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εμπληκτος
ἔμπληκτος
ἔμ-πληκτος
adj.=2 2
; 1) ошеломленный, напуганный
ex. (ὑπὸ τῶν κυνῶν Xen.)
; 2) неразумный, безрассудный
ex. (ἔ. τε καὴ ἀστάθμητος Plat.)
; 3) легкомысленный, непостоянный
ex. (βροτοί Soph.)
; 4) превратный (sc. αἱ τύχαι Eur.)