Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ασταθμητος
ἀστάθμητος
ἀ-στάθμητος
adj.=2 2
; 1) неустойчивый, подвижный
ex. (ἀστέρες Xen.)
; 2) непостоянный, изменчивый
ex. (ἄνθρωπος Arph.; δῆμος Dem.; φοραῖς ἀσταθμήτοις φέρεσθαι Plut.)
; 3) шаткий, ненадежный, непрочный
ex. (αἰών Eur.)
