ορθοστατης

ὀρθοστάτης

ὀρθο-στάτης, ου (ᾰ) ὁ
; 1) подпора, колонна Eur.:
κλιμάκων ὀρθοστάται Eur. приставные лестницы - v. l. ὀρθόοτατος;
; 2) погребальная лепешка (сжигавшаяся на могиле усопшего) Eur.