διαφιημι

διαφίημι

δι-αφίημι
(fut. διαφήσω, aor. διαφῆκα) распускать, отпускать
           ex. (τὸ στράτευμα Xen.; τέν δύναμιν Dem.; πάντας εἰς τέν χειμασίαν Polyb.; τοὺς συμμάχους Plut.)