Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κυλινδω
κυλίνδω
атт. κυλινδέω (fut. κυλίσω с ῑ - Anth. тж. κυλινδήσω, aor. ἐκύλῑσα; pass.: aor. ἐκυλίσθην, pf. κεκύλισμαι)
; 1) катить, кружить, крутить
ex. (μέγα κῦμα Hom.; θῖνα Soph.; κυλινδομένη φλόξ Pind.; τροχὸς κυλίνδεται Arst.)
νεφέλαι κυλινδόμεναι Arph. — клубящиеся облака
; 2) катать, скатывать
ex. (λίθους, ὁλοιτρόχους Xen.; ἐκ δίφρων κυλισθείς Soph.; перен. ἁμέραι κυλινδόμεναι Pind.)
πέδονδε κυλίνδετο λᾶας Hom. — камень (Сизифа) скатывался на равнину;
πῆμα κ. τινί Hom. — обрушить беду на кого-л.;
κλαίων τε κυλινδόμενός τε Hom. — плача и катаясь (по земле);
μεταξύ που κυλίνδεσθαι τοῦ τε ὄντος καὴ τοῦ μέ ὄντος Plat. — болтаться где-то между бытием и небытием
; 3) med. странствовать, бродить
ex. (κατὰ τὰς νάπας Xen.; περὴ τὰ μνήματα καὴ τοὺς τάφους Plat.)
ἐλπίδας ἐξ ἐλπίδων κ. Plut. — переходить от надежды к надежде;
ἐν δικαστηρίοις κ. Plat. — шататься по судам;
τοὔνομά τινος ἐν ἀγορᾷ κυλίνδεται Arph. чьё-л. — имя передается из уст в уста (точнее носится по рынку)
; 4) pass. досл. валяться, перен. коснеть
ex. (ἐν ἀμαθίᾳ Plat.)
κ. ἐν πότοις Plut. — проводить жизнь в пьянстве