περικομμα

περίκομμα

περί-κομμα, ατος τό
; 1) обрезок, кусок:
περικόμματα ἔκ τινος κατασκευάζειν Arph. изрубить кого-л. в куски;
; 2) очерк, контур (π. καὶ εἴδωλον Plut.).