Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κοπτω
κόπτω
(fut. κόψω; эп. part. pf. adj.=2 2 κεκοπώς; pass.: aor. 2 ἐκόπην, pf. κέκομμαι)
; 1) ударять, бить ex. (τινὰ ἀμφὴ κάρη χερσί, τινὰ παρήϊον Hom.); med. бить себя (в отчаянии)
ex. (κ. κεφαλήν Her.; στένει, κέκοπται, sc. ἄστυ Σούσων Aesch.)
; 2) med. (с биением себя в грудь) горько оплакивать
ex. (τινα Arph., NT.; ἐπί τινα и ἐπί τινι NT.)
; 3) толкать, по(д)гонять
ex. (τόξῳ, sc. ἵππους, τινὰ μετάφρενον ἠδὲ καὴ ὤμους Hom.)
; 4) чеканить
ex. (νόμισμα Xen., Arst., Plut.)
; 5) ковать
ex. (δεσμούς Hom.)
; 6) стучать(ся)
ex. (τέν θύραν Arph.)
; 7) толочь, дробить, разбивать
ex. (τὰς πέτρας λίθοις Arst.; κόνις κοπτομένη Hes.)
; 8) расшибать
ex. (τινὰς ὥστε σκύλακας ποτὴ γαίῃ Hom.)
; 9) (о лошади) трясти, утомлять тряской
ex. (τὸν ἀναβάτην Xen.)
; 10) ранить, разить, поражать
ex. (ῥήμασι καὴ κοπίσιν Anth.; med. τὰ μέτωπα μαχαίρῃσι Her.)
; 11) (о змее) кусать
ex. (τινὰ κατὰ στῆθος Her.)
; 12) бить клювом, клевать
ex. (ὁ κίρκος ἕλκη ποιεῖ κόπτων Arst.; ἀετοὴ κόπτουσι τὰ ὁμόφυλα καὴ φονεύουσι Plut.)
; 13) (о рыбах) ловить ртом, клевать
ex. (κοπτόντων τῶν ἰχθυδίων Arst.)
; 14) ловить добычу, охотиться
ex. (ὁ ἁλιάετος καὴ τὰ λιμναῖα κόπτει Arst.)
; 15) убивать, умерщвлять
ex. (ἄνδρα Aesch.; ἱκτῆρας ξένους Eur.)
; 16) убивать на мясо, зарезывать
ex. (ὗν Hom.; βοῦς καὴ ὄνους Xen.)
; 17) отсекать, отрубать, срезывать
ex. (χεῖρας καὴ πόδας, κεφαλέν ἀπὸ δειρῆς Hom.; κλάδους δένδρων NT.; κύπερος κεκομμένος Her.)
; 18) разорять, опустошать
ex. (χώραν Xen., Plut.)
; 19) наносить пробоины, повреждать
ex. (τὰς ναῦς Plut.)
φρενῶν κεκομμένος Aesch. — безумный
; 20) мучить, донимать, утомлять
ex. (ἐρωτήμασιν ἀχαίροις Plut.)
; 21) волновать
ex. (θάλασσα κοπτομένη πνοιαῖς, перен. τὸν ὕπνον ἁ φροντὴς κόπτοισα Theocr.)